euridika

Primila sam današnju vest, prošla sa tom mišlju kroz ovaj dan, koji mi je bio već dovoljno spakovan i smrežuran i bez vesti.

Još jedna zvezdica više na nebu i jedan nasmejan dečak manje među nama. Tuđa krivica i jedan tren i puj pike ne važi.

I tek u takvim momentima mi sevne kroz glavu dragocensot onoga što ja imam, a to je goli život. Malodušnost i nezadovoljstvo (robujem im često) se samo razbiju u milion komadića i ostanem ogoljena i iskrena pred sobom. Srećna treba da budeš i da dišeš i da se raduješ danu i što u tom danu nema loših vesti, tako treba koračati, da ne kažem marširati kroz noć i kroz dan, kroz maglu i sunčev odsjaj ka sebi. Tako treba.

Od dečaka ostao veliki osmeh i tuga kod najrođenijih i svih koji su ga voleli i koji nisu, ostali stihovi da se pevuše i sećaju na osmeh i energiju koju je nosio. Mislim da je voleo plišane mede, negde sam to pročitala nekada, ostao dečak zauvek...



ТОШЕ,

Ни беше огромна чест што од самиот почеток ни ја укажа довербата да дадеме скромен придонес во презентирањето на твојата кариера во светот. Ни беше задоволство низ годините да соработуваме со тебе, а тоа го правевме со многу љубов и взаемно почитување.

Денес, 16.10.2007 год, кобен за тебе и за твојата младост, со огромна тага во нашите срца, те испраќаме од овој свет. Не хранеше и не напојуваше со твојата музика, со твојот глас, со твојата доблест, со твојата позитивна енергија. Мали се зборовите со кои можеме да ја опишеме твојата големина, само едно е сигурно, ти Тоше, засекогаш ќе останеш во нашите срца.

Сочувствуваме со болката и тагата на твоите најблиски.

Вечна ти слава и почивај во мир.

УНЕТ

Preuzeto sa njegovog web sajta od tima koji je radio na njemu, za dečaka...