Tišina

MUK

Ne to više nije isto
toplina u stomaku pod
plavim jorgovanom zid
ne sputava vidike sebičluk
roditelja koji je zaboravio lekcije
radosti iz ranog detinjstva
uprkos mašicama za žive
božanske ugljenove um
ograničen samim
sobom

Više se nema kud
u pećinu žene ili niz vrele
tokove apsinta ljubav u liku
Anđela Čuvara sećanje na bol zadat
pokretom vraća izustiti pitanje vredi li
kad tišina nemušto počinje da slovi
sa stranica ispisanih nestaju
mastiljavi tragovi beline
osvaja muk
Zamukni


Zosim Popac