Manastir Novo Hopovo

Manastir Novo Hopovo leži na blagoj padini južnih obronaka Fruške gore, nedaleko od Iriga. Udaljen je svega stotinak metara od magistralnog puta Ruma - Novi Sad, te je jedan od najpristupačnijih fruškogorskih manastira. Manastir Novo Hopovo, zajedno sa Krušedolom, po svojoj arhitekturi, prosvetnoj ulozi, istoriji bogatoj kulturnim, verskim i političkim događajima, jedan je od najznačajnijih manastira u Vojvodini, a posebno među fruškogorskim manastirima.



Po predanju, manastir je zadužbina despota iz kuće Branković. Prvi put se pominje u spisima iz 1451. godine. Sadašnja crkva Sv. Nikole, podignuta je 1575/76. prilogom grupe ktitora, posebno Lacka i Marka Jovčića, žitelja Gornjeg Kovina.



Hopovska crkva predstavlja jednu od najvećih i po svojoj arhitektonskoj vrednosti najznačajniju sakralnu građevinu svoje epohe. Zgrade konaka koje okružuju crkvu, nastajale su postepeno od 1728. do 1771. godine.

Površine zidova u naosu oslikane su 1608. a u priprati 1654. Hopovsko zidno slikarstvo u oba prostora hrama delo je ruku dve grupe majstora poreklom sa juga i, u to vreme, jedne od najznačajnih fresko-ansambala na balkanskom umetničkom području.

U drugoj polovini XVIII veka stari ikonostas zamenjen je visokom oltarskom pregradom koju su rezali Paul i Anton Rezner. Ikone na ikonostasu oslikao slikao je 1776. Teodor Kračun.



Tokom Drugom svetskog rata, manastir je porušen, a ikonostas oštećen. Tokom obnove 1953. - 1960. otkriven je stari živopis, a kasnija arheološka istraživanja su otkrila ostatke jedne od starijih crkvenih građevina.